Zonder oordeel

Ik houd steeds meer van alle seizoenen net zoals ik steeds meer van mezelf houd. Deze vergelijking trek ik met een reden omdat onder beide stellingen een zelfde waarheid schuil gaat. Ik geef steeds minder vaak een negatieve betekenis aan iets, of het nou om regen gaat, een grijze donkere lucht of een automatisch patroon dat ik nog toepas terwijl het mij niet ten goede komt.

De lente is denk ik wel het seizoen dat ieder waardeert, alles bloeit en groeit. Vogeltjes fluiten, lammetjes in de wei, knoppen en bladeren aan de bomen. Er is leven! Ook de zomer kunnen de meesten onder ons wel waarderen: de warmte, het licht, langer buiten zijn.
De herfst en de winter, dat is een ander verhaal. Daar hebben veel mensen moeite mee. Het wordt donkerder, soms is het guur weer (wat een mooi ouderwets woord ‘guur’ ), de bomen verliezen alle blad, het meeste groen verdwijnt uit de tuinen. Alles trekt zich terug. Sommige dieren houden een winterslaap.

Ik houd tegenwoordig van alle seizoenen. Aan het eind van de zomer vind ik het wel mooi dat de zomer op z’n eind loopt. Ik ben dan echt klaar voor de herfst. Het voelt zo heerlijk als het buiten regent en ik zit lekker binnen. Ook door de regen fietsen met een regenpak is geen probleem (meer). Ook de donkere dagen in december vind ik heerlijk. Al die lichtjes om ons heen in tuinen en in eigen huis. Een lichtje aandoen of een kaarsje opsteken op een vroege zomeravond heeft lang niet hetzelfde effect. 😊 Beslagen bril? Gewoon de glazen weer helder poetsen of even wachten. En wandelen is in elk seizoen mooi, kwestie van juiste kleding en schoeisel.

Je kunt het weer niet veranderen maar wel hoe je er naar kijkt, dus welke betekenis je er aan geeft. Waarom zou je somber worden van een grijze lucht? Dat was gisteren het geval, veel regen, een grijze en donkere lucht. Er was niet veel zicht, maar het had wel wat, die kleine wereld waar je dan in vertoeft. Toch ook iets beschermends, iets gezelligs, althans dat ervaar ik zo. En nu weer een dag met zon. Die afwisseling: prachtig!

Dan de vergelijking met mijzelf. Welke betekenis geef ik bijvoorbeeld aan een minder mooie herinnering? Denk ik liever niet terug aan een bepaalde gebeurtenis omdat me dat pijn doet, of kan ik zien wat die gebeurtenis mij uiteindelijk gebracht heeft en me eigenlijk gesterkt heeft. Dat laatste is míjn keuze.
Hoe reageer ik als ik even niet lekker in mijn vel zit? (Want dat blijft voorkomen, ook als je bewuster in het leven staat) Neem ik me dat zelf kwalijk? Vind ik dat stom van mezelf dat ik dat gevoel nog steeds heb? Word ik boos op mezelf, ga ik balen en daardoor het gevoel versterken? Of denk ik: het is maar even zo, het is niet anders, blijkbaar komt een oud zwaarmoedig gevoel even boven. Ik kijk er naar, laat het voor wat het is en het verdwijnt vanzelf weer net zoals het plotseling gekomen is. Niet zwaarder maken dan nodig is en niet in gaan zwelgen.

Zo kan je dus invloed hebben op je leven door anders tegen gebeurtenissen aan te kijken, door het te laten zijn voor wat het is. Niets is van zichzelf positief of negatief, het is maar net door welke bril je het bekijkt.
Geniet daarom in deze donkere dagen van het licht dat er alom is. En als je dat niet ziet, ontsteek dan zelf het licht!
Plezierige feestdagen!!